● Η προσευχή του Χριστού για όλους τους πιστούς

Στο κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο, κεφάλαιο ιζ’, βλέπουμε τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό να προσεύχεται λίγο πριν Τον συλλάβουν.

Προσεύχεται όχι μόνο για τους μαθητές Του και τους πιστούς εκείνης της εποχής, αλλά και για όλους όσοι θα άκουγαν από τους Αποστόλους και θα πίστευαν. Δηλαδή, για ολόκληρο τον Χριστιανικό κόσμο από τότε, έως σήμερα, και μέχρι τη συντέλεια του αιώνος  στον οποίο συμπεριλαμβανόμαστε κι εμείς.

Η σκέψη αυτή είναι συγκλονιστική: ο Χριστός είχε ήδη στο νου Του εμάς, ήξερε τα ονόματά μας, τις αγωνίες μας, τις προσδοκίες μας για ζωή αιώνια και μας περιέβαλε με την ίδια αγάπη που είχε για τους πρώτους μαθητές Του.

● Το κάλεσμα της Θείας Ενότητας

Δεν είναι εγωιστικό ούτε υπερβολικό να επιδιώκουμε την εφαρμογή της Αγίας Χριστιανικής ζωής. Σε αυτή την κατηγορία ανήκουμε κι εμείς, που σκοπός μας είναι να αγωνιστούμε συν Θεώ, ώστε να δημιουργήσουμε την ενότητα των Χριστιανών και όλων όσοι θέλουν η Θεία Αγάπη να επικρατήσει στον κόσμο. Έτσι θα οικοδομηθεί μια Αιώνια Φιλαδελφική Συγγένεια, ένας πολιτισμός και μια κοινωνία όπου οι Χριστιανοί θα διαιωνίσουν την ευτυχία τους.

«Καὶ οὐ περὶ τούτων δὲ ἐρωτῶ μόνον, ἀλλὰ καὶ περὶ τῶν πιστευσόντων εἰς ἐμὲ διὰ τοῦ λόγου αὐτῶν.» (Ιωάν. 17:20)

Αυτός ο λόγος είναι σαν προφητεία: η Εκκλησία δεν είναι μια μικρή ομάδα ανθρώπων, αλλά ένας αδιάκοπος ποταμός ψυχών που καλούνται στην αγάπη και την ενότητα.

● Η ενότητα ως προϋπόθεση της Θεώσεως

Ο Κύριος δεν παρακαλεί μόνο για τους Αποστόλους και τους πιστούς της εποχής Του, αλλά για όλους όσοι θα πίστευαν στον λόγο αυτών  δηλαδή για όλους όσοι θα εφάρμοζαν τις εντολές της απόλυτης ενότητας. Σε αυτούς δίνεται η εξουσία να γίνουν ένα με τον Θεό, ώστε να είναι όλοι «τετελειωμένοι εἰς ἕν» (εδ. 23).

Όταν όλοι γίνουμε αγάπη μια ψυχή, μια καρδιά, ένα φρόνημα τότε μας δίδεται η εξουσία να ενωθούμε με τη Θεότητα.

Γιατί η Θεότητα φανερώνεται εκεί όπου βασιλεύει η αγάπη, η συμπόνια, η ενότητα, η ταπεινοφροσύνη, η χαρά και η υπακοή στον Λόγο του Θεού.

«Και εγώ την δόξαν την οποίαν μοι έδωκας, έδωκα εις αυτούς, δια να ηναι εν καθώς ημείς είμεθα εν.» (Ιωάν. 17:22)

Η ενότητα αυτή δεν είναι ανθρώπινο κατόρθωμα, αλλά δώρο του Αγίου Πνεύματος σε όσους αφήνουν το φως του Θεού να κατοικήσει μέσα τους.

● Η αιώνια δόξα και συνύπαρξη με τον Θεό

«Πάτερ, εκείνους τους οποίους μοι έδωκας, θέλω όπου είμαι εγώ, να ηναι και εκείνοι με εμού, δια να θεωρώσι την δόξαν μου.» (Ιωάν. 17:24)

Ο Κύριος επιθυμεί όχι μόνο τη λύτρωση των πιστών, αλλά και τη συνύπαρξή τους μαζί Του στην αιωνιότητα. Ζητά να τους οδηγήσει στην αληθινή ζωή, στην αφθαρσία, στην αθανασία, στην αιώνια χαρά. Εκεί όπου ο άνθρωπος δεν θα πεινά, δεν θα διψά, δεν θα κουράζεται, δεν θα γηράσκει. Η ύπαρξή του θα μένει στο αποκορύφωμα της νεότητας, μέσα στο φως της δόξης του Θεού. Αυτά τα θαυμαστά δεν μπορεί να τα συλλάβει ανθρώπινος νους· είναι τα δώρα που έχει ετοιμάσει ο Θεός για εκείνους που Τον αγαπούν.

● Η πρακτική πορεία προς την ενότητα

Συμπερασματικά, λοιπόν, καλούμαστε όλοι να αναπτύξουμε μεταξύ μας την ενότητα, για να μας δώσει ο Θεός την εξουσία να γίνουμε ΈΝΑ μαζί Του. Ας μάθουμε να αγαπούμε, γιατί η αγάπη φέρνει τη χαρά. Ας έχουμε σύμπνοια και κατανόηση, γιατί αυτές γεννούν την ενότητα. Όταν οι Χριστιανοί γίνουν μια ψυχή, μια καρδιά, ένα φρόνημα, τότε θα εκπληρωθεί ο λόγος της Γραφής:

«Εἷς Κύριος, μία πίστις, ἓν βάπτισμα· εἷς Θεὸς καὶ Πατὴρ πάντων, ὁ ὢν ἐπὶ πάντων, καὶ διὰ πάντων, καὶ ἐν πᾶσιν ὑμῖν.»

(Εφεσ. 4:5-6)

Μία είναι η αγάπη, μία η ειρήνη, μία η δικαιοσύνη. Προς τι, λοιπόν, το μίσος και ο αλληλοσπαραγμός, ιδίως μεταξύ Χριστιανών;

Ας το προσέξουμε αυτό. Ο Χριστός είπε στους μαθητές Του:

«Σεις είστε το άλας της γης» και 

«Σεις είστε το φως του κόσμου».

Τα λόγια αυτά ισχύουν και για όλους εμάς που μαθητεύουμε στην αγάπη Του.

● Η αναζωπύρωση του Χριστιανικού κόσμου

Ο Χριστιανικός κόσμος δεν έχει άγνοια. Γνωρίζει ποια είναι η αλήθεια, γνωρίζει την αποστολή του, γνωρίζει πού βαδίζει.

Ήρθε η ώρα να αναζωπυρωθεί η πίστη και η ενότητα. 

Εύχομαι ο Θεός να μας δώσει τη δύναμη και να πούμε ότι ήρθε η ώρα να πραγματοποιηθεί η παράκληση του Κυρίου:

«Πάτερ Ἅγιε, φύλαξον αὐτούς ἐν τῷ ὀνόματί Σου, ὃ δέδωκάς μοι, ἵνα ὦσιν ἕν καθὼς ἡμεῖς.» (Ιωάν. 17:11)

Είμαι βέβαιος, ότι η παράταση της ζωής, θα δημιουργήσει, τις προδιαγραφές εκείνες ώστε να ενώσει τους καλοπροαίρετους και πιστούς ανθρώπους απανταχού της Γής, για την ίδρυση της Βασιλείας Τού, η οποία συνεχώς αναβάλλεται, ώστε να μη μετατεθεί η σωτηρία πάλι για τις επόμενες γενιές, αλλά να γίνει πραγματικότητα τώρα!
Και τότε, ο κόσμος θα αλλάξει και θα επικρατήσει η Θεία Αγάπη και Ζωή επάνω στη γη.