Έχεις ποτέ σκεφτεί τι σημαίνει να ζεις αιώνια; Να συνεχίζεις να χαίρεσαι το ανεκτίμητο δώρο του Δημιουργού, τη ζωή; Αυτή η ερώτηση μάς ωθεί να σκαλίσουμε την ανθρώπινη ύπαρξη και το Θεϊκό σχέδιο για τον άνθρωπο. Αν γνωρίζαμε ότι ο χρόνος δεν μάς περιορίζει, θα ζούσαμε με άλλη διάθεση και βαθύτερη ελπίδα αλλαγής του εαυτού μας και της κοινωνίας. Οι άνθρωποι γίνονται σοφότεροι καθώς μεγαλώνουν δεδομένης της εμπειρίας του χρόνου, της γνώσης και της ζωής. Λοιπόν, διαπιστώνουμε, ότι μια κοινωνία που ζει περισσότερο είναι μία καλύτερη κοινωνία.

Στην Αγία Γραφή διαβάζουμε ότι «θάνατον ὁ Θεὸς οὐκ ἐποίησεν οὐδὲ τέρπεται ἐπʼ ἀπώλεια ζώντων, ἀλλὰ φθόνῳ διαβόλου θάνατος εἰσήλθεν εἰς τὸν κόσμον» (Σοφία Σολομ. αʹ 13) . Πάλι στη Σοφία Σολομώντος: << Ο Θεός έκτισεν τον άνθρωπον επ’ αφθαρσία και εικόνα της ίδιάς ιδιότητας εποίησεν αυτόν >> ( Σοφία Σολομ. κεφ.α’,εδ.23-24). Αυτή η φράση ξεκαθαρίζει ότι ο θάνατος δεν ήταν προϊόν του Θεϊκού σχεδιασμού αλλά έφτιαξε τον άνθρωπο στο να είναι, να υπάρχει. Ο Θεός δεν όρισε το σώμα μας να γερνά, να αρρωσταίνει ή να πεθαίνει. 

Από την αρχή ο άνθρωπος προοριζόταν για ζωή χωρίς όρια. Έφτιαξε δηλαδή μία εικόνα του εαυτού Του, που να ζει ευτυχισμένος εσαεί. Ο Αδάμ και η Εύα δεν γεννήθηκαν βρέφη, για να μεγαλώσουν, να γεράσουν και να πεθάνουν. Πλάσθηκαν και δημιουργήθηκαν απευθείας από τον Θεό στη κατάσταση της νεότητας για να μένουν πάντα νέοι και υγιείς στους αιώνες τους άπαντες. Η πτώση από τον κήπο της Εδέμ εισήγαγε τη φθορά και τον θάνατο στην ανθρώπινη εμπειρία. Ο φθόνος του διαβόλου δημιούργησε τον θάνατο. Κατάφερε να δημιουργήσει στο ανθρώπινο γένος μια γιγαντιαία πίστη του θανάτου και μέσα στον άνθρωπο υπάρχει μια πεποίθηση ότι θα γεννηθεί, θα μεγαλώσει, θα κάνει οικογένεια, θα γεράσει και θα πεθάνει. Αυτή είναι η δύναμη του θανάτου. Έτσι λοιπόν ο θάνατος είναι συνέπεια της αμαρτίας των πρωτοπλάστων και όχι δημιούργημα του Θεού.

Πώς μπορεί να αλλάξει αυτή η πορεία προς την καταστροφή; Υπάρχει τρόπος να αντιστραφεί το κακό που έχει ήδη γίνει;

Έχουν περάσει χιλιάδες χρόνια από την είσοδο του θανάτου στον κόσμο και μόνο τρεις γνωστοί μπόρεσαν να ξεφύγουν από τον θάνατο. Αυτό συμβαίνει διότι έχουν εισέλθει στη διάνοια του ανθρώπου τα δηλητήρια του θανάτου, τα οποία είναι: ο εγωισμός, η ζήλια, ο φθόνος, το ψεμα, η πονηρία, η περιέργεια, το παράπονο, η κατάκριση καταφέρνουν του παίρνουν την αιωνιότητα και τον οδηγούν στο θάνατο στα 20, στα 70 στα 100. Ποίος ξέρει πόση αιωνιότητα έφαγε το κάθε ένα από τα πάθη αυτά! Οι τρεις μορφές είναι Ο Μελχισεδέκ για τον οποίον λέει η Γραφή : “Κανείς δεν ξέρει τον πατέρα ή την μητέρα του ή το γενεαλογικό του δένδρο. Ούτε πότε γεννήθηκε ή πότε πέθανε. Παραμένει, λοιπόν ο Μελχισεδέκ παντοτινά ιερέας και μοιάζει έτσι με τον Υιό του Θεού” ( Εβρ. ΚΕΦ. ζ’ εδώ.3), ο Ενώχ  << Δια πίστεως μετατέθη ο Ενώχ δια να μην ιδή θάνατον, και δεν ευρίσκετο, διότι μετεθέσεν αυτόν ο Θεός >> (Εβρ.κεφ .ια’εδ.5 ) και ο προφήτης Ηλίας οι οποίοι κατάφεραν με τη δύναμη του Θεού να μην πεθάνουν και να λυτρωθούν από τη θλίψη και τον θάνατο. 

Ο Ηλίας επί παραδείγματι μέσω της πίστης, κατόρθωσε να υπερνικήσει τη φθορά και τον θάνατο. Έθαψε δηλαδή τα πάθη του κατά τη διάρκεια της ζωής του. Κατάφερε να περπατήσει τον δρόμο του Θεού, διώχνοντας τη φθορά και τον θάνατο από πάνω του. Παρόλα τα θαύματα που επιτέλεσε, ο λαός δεν τον ακολούθησε και επιδίωξε να τον σκοτώσει. Δεν μπορούσε να παραμείνει αφού είχαν σκοπό να τον σκοτώσουν. Έτσι, ο Ηλίας έφυγε, αναλήφθηκε, και μαζί του αποσύρθηκε η αφθαρσία από τον κόσμο. Για άλλη μια φορά η αφθαρσία χάθηκε. 

Κι έρχεται ο Σωτήρας Χριστός, ο οποίος μας λέει: “ Εγώ είμαι η ανάστασις και η ζωή. Ο πιστεύων εις εμέ, και αν αποθάνει, θέλει ζήσει. Και πας οστις ζη και πιστεύει εις εμέ, δεν θέλει αποθάνει εις τον αιώνα”. ( Ιωαν. κεφ.ια,εδ.26). Εδώ ο Λόγος του Κυρίου, μάς αποκαλύπτει τους δύο δρόμους προς την λύτρωση, διότι δύο ( 2 ) είναι οι δρόμοι λύτρωσης του ανθρώπου. Ο ένας είναι αυτος της αναστάσεως τον οποίο ακολουθούν οι περισσότεροι. Βεβαίως η Ορθόδοξος Εκκλησία μας είναι η εκκλησία της αναστάσεως. Προσέξατε την εκκλησία μας πώς ψάλλει. Επομένως δεν πρέπει να μάς διαφεύγει το γεγονός ότι πραγματικά κάποια μέρα ο άνθρωπος θα αναστηθεί. Θα έρθει καιρός που δε θα υπάρχει νεκρός μέσα σε κανένα μνήμα όλου του κόσμου, αλλά θα γίνει η ανάσταση των νεκρών. Θα αναστηθούν οι άνθρωποι με τα δικά τους σώματα, άφθαρτα και αθάνατα πλέον.  Να πιστεύουμε ακράδαντα στην ανάσταση των νεκρών. Και ο άλλος είναι ο δρόμος της πίστης- κρίσης.  Κι εμείς αν κατορθώσουμε με τη χάρη του Παναγίου Πνεύματος να αποκτήσουμε ολοκληρωτική πίστη εκατό τοις εκατό, είναι δυνατόν να καταργηθεί και ο θάνατος από τον ίδιο τον εαυτό μας. << Εάν τις φύλαξη τον λόγον μού, θάνατον δεν θέλει ιδεί εις τον αιώνα >> ( Ιωαν.κεφ .η’,εδ.51 )

Τώρα διανύουμε την έκτη (6) περίοδο εμφάνισης της αφθαρσίας η οποία θα πραγματοποιηθεί είτε άμεσα δια της πίστεως, είτε έμμεσα δια της επιστήμης είτε με την συνεργασία και των δύο αυτό θα πραγματοποιηθεί. 

Αν η ανθρωπότητα δεν κατορθώσει να αναπτύξει την βαθιά, εσωτερική πίστη που χαρακτήριζε μορφές όπως ο Ενώχ, ο Μελχισεδέκ και ο προφήτης Ηλίας- εκείνους που κατάφεραν με την ένωση τους με τον Θεό, να καταργήσουν το θάνατο από τον ίδιο τους τον εαυτό, τότε θα στραφεί στην επιστήμη για να βρει τον τρόπο να επαναφέρει τον άνθρωπο στο κάλλος της αιωνίου ζωής, όπως υπήρχε πριν την πτώση του Αδάμ. 

Εφόσον στην εποχή μας ο Θεός αποφάσισε να αποκαλύψει το μέγα μυστήριο της αφθαρσίας στον κόσμο,  σημαίνει πως ήρθε η ώρα της Θείας επέμβασεις για τη λύτρωση του ανθρώπου από τα δεσμά της φθοράς και του θανάτου. Ο θάνατος δεν είναι πλέον αναπόφευκτο τέλος. Να ελευθερωθεί ο άνθρωπος από την δουλειά, την κακία, το μίσος, την φθορά και τον θάνατο. 

Σήμερα η σύγχρονη επιστήμη μέσω          της βιοτεχνολογίας εργάζονται για να παρατείνουν τη διάρκεια της ζωής και να διατηρήσουν την υγεία. Πειράματα σε ζώα έχουν δείξει ότι η ρύθμιση συγκεκριμένων γονιδίων μπορεί να παρατείνει τη ζωή κατά 30–50%, διατηρώντας την καλή υγεία. Τα πρώτα αντίστοιχα πειράματα σε ανθρώπους έχουν ήδη ξεκινήσει. Πρόσφατα όμως από τους επιστημονικούς κύκλους ακούστηκε ότι σε 5 με 10 χρόνια, θα κυκλοφορήσει το φάρμακο παράτασης της καλής ζωής, της ζωής με υγεία για 150 χρόνια! Μιλούν για παράταση ζωής, όμως αυτό που προσδοκούμε είναι η επιμήκυνση της νεότητας. Έτσι ώστε ο άνθρωπος να μπορεί να παραμείνει νέος επί μακρόν. Αυτός είναι ο κόσμος που έρχεται [….] Θα συμβεί στη διάρκεια της ζωής μας.

Να γνωρίζουμε ότι δεν γεννηθήκαμε όλοι για να μπούμε αύριο στον λάκκο. Καλούμαστε να αναγνωρίσουμε ότι η ζωή δεν καταλήγει αναγκαστικά στον θάνατο, αλλά ότι υπάρχει προοπτική μακροημέρευσης και αφθαρσίας. 

Άρχισε να πραγματοποιείται αυτό που αναφέρει ο προφήτης Ησαΐας: (κεφ.μ’,εδ.31) “ΟΙ προσμένοντες τον Κύριο, θέλουσιν ανανέωση τη δύναμιν αυτών θέλουσιν ανάβη με πτέρυγας ως αετοί, θέλουσιν τρέξει και δεν θέλουσιν αποκάμει, θέλουσιν περπατήσει και δεν θέλουσιν ατονήσει”. << Η νεότης σου ανανεούται ως του αετού >>. ( Ψαλμ. κεφ.ργ’ εδ.5 ).

Η ιδέα της υγιούς μακροζωίας δεν περιορίζεται σε αριθμούς ετών αλλά έχει ως στόχο την ποιότητα ζωής, τη σωματική και πνευματική ευεξία. Συνεπώς το να βαδίζουμε στο δρόμο της υγιούς μακροζωίας σημαίνει τρεις αλληλένδετες ενέργειες.

Πρώτον, φροντίζουμε τον πνευματικό μας εαυτό. Η καθημερινή προσευχή και η μελέτη της Αγίας Γραφής ενισχύουν την πίστη μας. Επιδιώκουμε τον αγιασμό, τον καθαρισμό δηλαδή να θάψουμε τα πάθη και τις αδυναμίες μας, την ευτυχία και την αιώνια ζωή, που μας οδηγούν στη Βασιλεία του Κυρίου. Αυτά τα τρία είναι άρρηκτα συνδεδεμένα μεταξύ τους. Όταν λοιπόν ο άνθρωπος επανέλθει στην καλοσύνη τότε θα επανέλθει και στο κάλλος της αιωνίου αφθάρτου νεότητας. Όταν πάψουμε να νομίζουμε ότι πάντα εμείς έχουμε δίκιο κι ο άλλος έχει άδικο, τότε ολοκληρώνεται η Βασιλεία του Θεού μας. Η ελπίδα για αιώνια ζωή γίνεται κινητήριος δύναμη που υπερβαίνει τους φόβους και τις αμφιβολίες.

Δεύτερον, φροντίζουμε το σώμα μας. Υιοθετούμε αρχές της υγιούς μακροζωίας και καλλιεργούμε νοοτροπία μακροζωίας. Για παράδειγμα, η υιοθέτηση συνηθειών που προάγουν μία υγιεστερη βιολογική ηλικία, όπως, ισορροπημένη διατροφή, τρώτε λιγότερο συχνά, η τακτική άσκηση, ο ποιοτικός ύπνος, να περάσετε καλά με το κοινωνικό σάς περίγυρο λειτουργούν σαν θεμέλια υγείας. Ο Θεός κατοικεί μέσα στον άνθρωπο, κατά τον απόστολο Παύλο, ο οποίος λέει: << Ναός του Πνεύματος του Αγίου είναι το σώμα μας και εκείνος που θα φθείρει το ναό του Θεού, θα φθείρει και τούτον ο Θεός >>  (Ά Κορινθ. 3, 16-17). Το σώμα είναι ναός του Αγίου Πνεύματος και αξίζει να το τιμούμε με σεβασμό και φροντίδα.

Τρίτον, φροντίζουμε τον νου και την ψυχή μας. Να δεχθεί νέες πληροφορίες στον εγκέφαλο του. Πληροφορίες για Αγάπη, Αιώνια Ζωή και Αιώνια Ευδαιμονία.            Να κυκλοφορεί συνεχώς στην σκέψη μας η ιδέα της ζωής. Να αναζητήσουμε, να ερευνήσουμε, να εκδηλώσουμε μεγάλο και έμπρακτο ενδιαφέρον για θέματα που αφορούν την ευτυχισμένη και αιώνια ζωή. Η διατήρηση θετικών σχέσεων, η συνεχής μάθηση και η δημιουργικότητα προάγουν την ψυχική ευεξία. Έτσι η ζωή αποκτά νόημα και σκοπό, ακόμη και σε δύσκολες συνθήκες.

Η εφαρμογή αυτών των αρχών μάς φέρνει πιο κοντά στον Θεϊκό σκοπό. Όταν αναγνωρίσουμε ότι η αιωνιότητα ξεκινά εδώ και τώρα, θα αναθεωρήσουμε τις καθημερινές μας συνήθειες και θα επιδιώξουμε τη ζωή στην πληρότητά της. Σταματάμε να θεωρούμε τη ζωή πεπερασμένη και να ευχόμαστε απλώς «να τα εκατοστήσουμε».

Τελικά το μήνυμα είναι ξεκάθαρο: μην αποδεχτείς τη φθορά ως φυσιολογική. Βάδισε με πίστη, ελπίδα και γνώση. Να είμαστε βέβαιοι ότι πλησιάζει ο καιρός να πραγματοποιηθεί το προαιώνιο σχέδιο του Θεού για τον άνθρωπο και ότι η ελπίδα του ανθρώπου να ζει και να χαίρεται αιώνια, τείνει να πραγματοποιηθεί. Έτσι όσο περισσότερο αναζητήσεις και επενδύσεις σε πρακτικές που διατηρούν την υγεία τόσο μεγαλύτερο θα είναι το όφελος από τις επιστημονικές εξελίξεις που έρχονται και θα ζήσεις όχι απλώς πολλά χρόνια αλλά μια ζωή γεμάτη νόημα και φως.